Leibniz'in monadoloji üzerine yazdığı enfes makalesinin yanısıra konferans notlarından oluşan eser. Leibniz'e göre monadlar çokluğu içinde bulunduran, değişme özelliğine sahip, içinde algılamayı barındıran yalın cevherlerdir. Leibniz batı felsefesindeki diğer filozoflara nazaran çok daha ruhsalcı bir yapıya sahip olsa da ruhun belirli bir serecede kütle içerdiğini düşünerek batı materyalizminin kendisi üzerindeki etkisini de gösterir. Yeter sebep olarak tanrıyı gösterir ve sınırlanamaz bu varlığın özsel niteliklerinden dolayı mükemmel olduğunu savunur. "Tanrıda mükemmeliyet mutlak sonsuzdur" diye bunu belirtir. Her monad ise içinde çokluk barındırdığından diğer monadlar ilr bağlantılı olmasının yanı sıra her biri özünde kainatın aynısıdır. Canlılığı oluşturan ise monadların entelekhia'yı barındıracak bir yapıya geçmesidir.
Leibnizin monadları matematiksel düşünüldüğünde sayılar arasındaki farklılıklara rağmen tüm sayıların birden oluştuğunun ve o birin de bir tanrıdan geldiğinin (0'ın 1'e dönüşmesi) şeklinde de düşünülebilir. Kafa açan güzel bir eserdir.
Yorumlar
(0)